“Rome was not built in a day” (ರೋಂ ನಗರವು ಒಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿದಲ್ಲ) ಎಂಬ ನಾಣ್ಣುಡಿ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಬಲ್ಲವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರುವ ಪ್ರಸಿದ್ದವಾದ ನುಡಿಗಟ್ಟು, ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಫ್ರೆಂಚ್ ಭಾಷೆಯ "Romenes'est pas faite en un jour” ಎಂಬುದರ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅನುವಾದವಾದ ಇದು ಆ ನುಡಿ ಗಟ್ಟಿನ ಪೂರ್ವಾರ್ಧ ಮಾತ್ರ. ಇದರ ಮುಂದಿನ ಸಾಲು ಹೀಗಿದೆ: “Every hour a brick Was laid”, ಒಟ್ಟಾರೆ ಈ ನುಡಿಗಟ್ಟಿನ ಅರ್ಥ: 'ರೋಂ ನಗರವು ಒಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗಲಿಲ್ಲ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಗಂಟೆಗೂ ಒಂದೊಂದು ಇಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಇಡಲಾಯಿತು'. ಅಂದರೆ ಯಾವುದೇ ಮಹತ್ಕಾರ್ಯವು ದಿಢೀರನೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಅದರ ಹಿಂದೆ ಬಹು ಜನರ ಬಹುಕಾಲದ ಪರಿಶ್ರಮ ಹಾಗೂ ಸೇವೆಯ (Effort and Dedication) ಯೋಗದಾನವಿರುತ್ತದೆ' ಎಂಬುದು ಇದರ ತಾತ್ಪರ್ಯ.

ಈ ನುಡಿಗಟ್ಟನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲು ಕಾರಣ ಈ ಬಾರಿ ಹಳೆಬೀಡಿನಲ್ಲಿ ಫೆ.1ರಿಂದ 9ರವರೆಗೆ ಆಯೋಜಿಸಿದ್ದ ನಮ್ಮ ಮಠದ ವಾರ್ಷಿಕ ಸಮಾರಂಭವಾದ ತರಳಬಾಳು ಹುಣ್ಣಿಮೆ. ಈ ಮಹೋತ್ಸವಕ್ಕೆ ಸಾಗರೋಪಾದಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಸಮುದಾಯಗಳ ಭಕ್ತಸಮೂಹ ಹರಿದುಬಂದಿತ್ತು. ಇದು ಮಠವೊಂದರ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಆಚರಣೆಯಾಗಿದ್ದರೂ ನಾಡಹಬ್ಬದ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಇಂದು ಪಡೆದಿರುವುದು ದಿಢೀರನೆ ಒಂದೇ ದಿನ ಆದದ್ದಲ್ಲ, ಕೇವಲ ಇಟ್ಟಿಗೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿದರೂ ಯಾವುದೇ ಕಟ್ಟಡದ ನಿರ್ಮಾಣ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಭದ್ರವಾದ ಬುನಾದಿ ಬೇಕು. ಈ ಮಹೋತ್ಸವಕ್ಕೆ ತಾತ್ವಿಕ ತಳಪಾಯವನ್ನು ಹಾಕಿದವರೆಂದರೆ ಬಸವಣ್ಣನವರ ಹಿರಿಯ ಸಮಕಾಲೀನರಾದ ನಮ್ಮ ಮಠದ ಮೂಲಪುರುಷ ವಿಶ್ವಬಂಧು ಮರುಳಸಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯ ತೆಲಗುಬಾಳು ಸಿದ್ದೇಶ್ವರನನ್ನು ಈ ಮಾಘಶುದ್ಧ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಂದು ಸದ್ದರ್ಮಪೀಠದಲ್ಲಿ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿ 'ತರಳಾ, ಬಾಳು' ಎಂದು ಹರಸಿದ ಅವರ ದಿವ್ಯಾನುಗ್ರಹವೇ ಇದರ ಭದ್ರ ಬುನಾದಿ. ಮಠದಲ್ಲಿ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾಗಿ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಈ 'ಭಾರತ ಹುಣ್ಣಿಮೆ'ಯನ್ನು ತರಳಬಾಳು ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಾಗಿ ಆಚರಿಸಲು ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡಿದವರು ತಿಪಟೂರಿನ ಅಪ್ಪಟ ಗಾಂಧಿವಾದಿ ಎಸ್. ಆರ್ ಮಲ್ಲಪ್ಪನವರು. ನಮ್ಮ ಗುರುವರ್ಯರಾದ ಶ್ರೀ ಶಿವಕುಮಾರ ಶಿವಾಚಾರ್ಯ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳವರು ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಮೂಡಿಸುವ ಈ ಮಹೋತ್ಸವದ ಮೊದಲ ಇಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟಿದ್ದು 1950ರಲ್ಲಿ ಈಗಿನ ದಾವಣಗೆರೆ ತಾಲ್ಲೂಕು ಜಗಲೂರಿನಲ್ಲಿ ಆಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇಮ್ಮಣ್ಣ ಎಂದೇ ಪ್ರಸಿದ್ದರಾದ ಮಹಮ್ಮದ್ ಇಮಾಂ ಸಾಹೇಬರ ಅಧ್ಯಕ್ಷತೆಯಲ್ಲಿ ಸಮಿತಿಯನ್ನು ರಚಿಸಿ ಈ ಮಹೋತ್ಸವವನ್ನು ಆಚರಿಸಿದರು. ಭಾವೈಕ್ಯತೆಯ ಸಂಗಮವಾದ ಈ ಮಹೋತ್ಸವವು ಮರುವರ್ಷ 1951ರಲ್ಲಿ ಇದೇ ಹಳೆಬೀಡಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯಿತು. ಮತೀಯ ದುರ್ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲದಂತೆ ನಾಡಿನ ನಾನಾ ಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ ಈ ಮಹೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಧರ್ಮೀಯರೂ ಪಾಲ್ಗೊಂಡು ಭಾವೈಕ್ಯದ ಬೆಸುಗೆಯಲ್ಲಿ ಧಾರ್ಮಿಕ ಸಾಮರಸ್ಯದ ಮಹಾಸೌಧವನ್ನೇ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಏಳು ದಶಕಗಳ ನಂತರ ಮತ್ತೆ ಅದೇ ಹಳೆಬೀಡಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ತರಳಬಾಳು ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವುದು ಅವರ ಪ್ರವಾಸದ ಪ್ರಮುಖ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ನಿಮಿತ್ತ ಅವರು ಕೈಗೊಂಡ ಧರ್ಮಸ್ಥಳ, ಬೇಲೂರು, ಹಳೇಬೀಡು, ಶ್ರವಣಬೆಳಗೊಳ ಮುಂತಾದ ಸ್ಥಳಗಳ ಪ್ರವಾಸ ಕೇವಲ ಪ್ರವಾಸೀ ತಾಣಗಳ ವೀಕ್ಷಣೆ ಅಷ್ಟೇ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ ಅವರ ಭಕ್ತಿಭಾವಗಳ ಸಮರ್ಪಣೆಯೂ ಆಗಿತ್ತು. ಎರಡು ವರ್ಷ ಹಿಂದೆ ಜಗಲೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ತರಳಬಾಳು ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಮಹೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದ ಆಗಿನ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಸಿದ್ದರಾಮಯ್ಯನವರು ನಮ್ಮ ಅಪೇಕ್ಷೆಯಂತೆ ಜಗಲೂರು ಮತ್ತು ಭರಮಸಾಗರ ಏತ ನೀರಾವರಿ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಬಜೆಟ್ನಲ್ಲಿ ಸೇರ್ಪಡೆ ಮಾಡಿದ್ದು, ನಂತರ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿಗಳಾಗಿ ಬಂದ ಎಚ್. ಡಿ. ಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿಯವರು ನೀರಾವರಿ ನಿಗಮದಲ್ಲಿ ಅನುಮೋದನೆ ನೀಡಿದ್ದು, ನಂತರ ಈಗಿನ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರು ಮೊದಲು 250 ಕೋಟಿ ರೂ. ಮುಂಜೂರು ಮಾಡಿ ನಂತರ ನಮ್ಮ ಒತ್ತಾಸೆಗೆ ಮಣಿದು ಈ ಎರಡೂ ಯೋಜನೆಗಳಿಗೆ ಬೇಕಾದ 1200 ಕೋಟಿ ರೂ.ಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಕಂತಿನಲ್ಲಿ ಮುಂಜೂರು ಮಾಡಿದ್ದು ರೈತರಲ್ಲಿ ಧನ್ಯತಾ ಭಾವ ಮೂಡಿಸಿತ್ತು. ಬರಗಾಲದ ಪ್ರಯುಕ್ತ ಮುಂದೂಡಿದ್ದ ಈ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯು ಮತ್ತೆ ಬರುವುದರೊಳಗೆ ವರುಣನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಹಳೆಬೀಡು ಕೆರೆಯು ತುಂಬಿದ್ದು ಈ ಭಾಗದ ರಣಘಟ್ಟ ಯೋಜನೆಗೂ ಸಹ ಸರಕಾರ ತಾತ್ವಿಕ ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡಿದ್ದು ಜನರಿಗೆ ಸಂತಸವನ್ನುಂಟುಮಾಡಿತ್ತು.

ತರಳಬಾಳು ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಮಹೋತ್ಸವದ ಸಮಾರೋಪ 
ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ 1108 ಡಾ. ಶಿವಮೂರ್ತಿ ಶಿವಾಚಾರ್ಯ 
ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರು ಮಠದ ವತಿಯಿಂದ ಹುತಾತ್ಮ ಯೋಧರ 
ಕುಟುಂಬದವರಿಗೆ ತಲಾ 50ಸಾವಿರ ರೂ ನೀಡಿ ಗೌರವ ಸಮರ್ಪಣೆ 
ಮಾಡಿದರು. ಸಿಎಂ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಜತೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು.

All roads lead to Rome ಎಂಬಂತೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಕೊನೆಯ ದಿನ ಹರಿದು ಬಂದ ಜನಸಾಗರ ‘ಎಲ್ಲ ರಸ್ತೆಗಳೂ ಹಳೆಬೀಡಿನ ಕಡೆಗೆ' ಎನ್ನುವಂತಾಗಿತ್ತು. ಸಿಂಗಾರಗೊಂಡ ಹಳೆಬೀಡಿನ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಮೆರವಣಿಗೆ ಸಾಗಿತ್ತು. ಭಕ್ತರು ಜಯಘೋಷ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಶ್ರದ್ದಾಭಕ್ತಿಗಳ ಆವೇಶದಿಂದ ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ನಾವು ಪಲ್ಲಕ್ಕಿಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಮನದಲ್ಲಿ ಜಪಿಸುತ್ತಾ ಇದ್ದುದು ಬೇಲೂರು ಚೆನ್ನಕೇಶವ ದೇವಾಲಯದ ಶಾಸನದಲ್ಲಿರುವ ಈ ಕೆಳಗಿನ ಸಂಸ್ಕೃತ ಶ್ಲೋಕವನ್ನು: 

ಯಂ ಶೈವಾ ಸಮುಪಾಸತೇ ಶಿವ ಇತಿ ಬ್ರಹೇತಿ ವೇದಾಂತಿನೋ 
ಬೌದ್ದಾ ಬುದ್ದಇತಿ ಪ್ರಮಾಣಪಟವಃ ಕರ್ತೇತಿ ನೈಯಾಯಿಕಾಃ | 
ಅರ್ಹನ್ನಿತ್ಯಥ ಜೈನಶಾಸನರತಾ ಕರ್ಮೇತಿ ಮೀಮಾಂಸಕಾಃ 
ಸೋಯಂ ವೋ ವಿದಧಾತು ವಾಂಛಿತಫಲಂ ತ್ರೈಲೋಕ್ಯನಾಥೋ ವಿಭುಃ ||

ಯಾರನ್ನು ಶಿವನೆಂದು ಶೈವರು, ಬ್ರಹ್ಮನೆಂದು ವೇದಾಂತಿಗಳು, ಬುದ್ದನೆಂದು ಬೌದ್ದರು, ಕರ್ತನೆಂದು ನೈಯಾಯಿಕರು, ಅರ್ಹನ್ ಎಂದು ಜೈನರು, ಕರ್ಮವೆಂದು ಮೀಮಾಂಸಕರು ಉಪಾಸನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೋ ಆ ಮೂರು ಲೋಕಗಳ ಒಡೆಯನಾದ ಭಗವಂತನು ನಿಮ್ಮ ಇಷ್ಟಾರ್ಥಫಲಗಳನ್ನು ಅನುಗ್ರಹಿಸಲಿ ಎನ್ನುವ ಈ ಅಪರೂಪದ ಶ್ಲೋಕ ನಮ್ಮ ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ ಅನುರಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು. 12ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಹೊಯ್ಸಳ ರಾಜರು ಬರೆಸಿದ ಈ ಶಾಸನವು ಇಂದಿಗೂ ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದೆ. ಯಾರು ಯಾವ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಆರಾಧಿಸಿದರೂ ಆ ಪರಮಾತ್ಮ ಒಬ್ಬನೇ ಹೊರತು ಬೇರೆ ಅಲ್ಲ 'ಏಕಂ ಸತ್ ವಿಪ್ರಾ ಬಹುಧಾ ವದಂತಿ', 'ದೇವನೊಬ್ಬ ನಾಮ ಹಲವು', 'ಅವರವರ ಭಾವಕ್ಕೆ ಅವರವರ ಭಕುತಿಗೆ ಅವರವರಿಗೆಲ್ಲ ದೇವ ನೀನೊಬ್ಬನೆ' ಎಂಬ ಏಕದೇವತಾ ಉಪಾಸನೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದೆ. ಈ ಶ್ಲೋಕದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ 'ಅಲ್ಲೇತಿ ಮಹಮದೀಯಾಃ , ಕ್ರಿಸ್ತ ಇತಿ ಕ್ರೈಸ್ತಾಃ' (ಯಾರನ್ನು ಅಲ್ಲಾ ಎಂದು ಮಹಮದೀಯರು, ಕ್ರಿಸ್ತನೆಂದು ಕ್ರೈಸ್ತರು ಆರಾಧಿಸುತ್ತಾರೋ ಆ ದೇವರು) ಎಂದು ಸೇರ್ಪಡೆ ಮಾಡಿದರೆ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಭಾವೈಕ್ಯತೆಯ ಧರ್ಮಸೂತ್ರವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ಪ್ರಾಂತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಧರ್ಮತತ್ವಗಳು ಭಿನ್ನ ಭಿನ್ನ ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಅವುಗಳ ಮೂಲಭೂತ ಚಿಂತನೆಗಳು ದೇಶ-ಕಾಲಗಳ ಗಡಿಬಾಂದುಗಳನ್ನು ದಾಟಿ ಏಕೀಭಾವದಿಂದ ಮೇಳವಿಸಿ ಮೂರ್ತರೂಪಗೊಂಡಿ ರುವುದನ್ನು ಇಂದಿಗೂ ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದೆ: 

ಆಕಾಶಾತ್ ಪತಿತಂ ತೋಯಂ ಯಥಾ ಗಚ್ಚತಿ ಸಾಗರಂ। 
ಸರ್ವದೇವ-ನಮಸ್ಕಾರಃ ಕೇಶವಂ ಪ್ರತಿ ಗಚ್ಛತಿ ||

ಆಕಾಶದಿಂದ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಯ ನೀರು ಹಳ್ಳಕೊಳ್ಳಗಳಾಗಿ ನದಿಗಳ ಮೂಲಕ ಹಾದು ಹೇಗೆ ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಸೇರುತ್ತದೆಯೋ ಹಾಗೆಯೇ ಎಲ್ಲ ಧರ್ಮಗಳ ಆರಾಧನೆಯೂ ಒಬ್ಬ ದೇವನಿಗೇ ತಲುಪುತ್ತದೆ. ನದಿಗಳು ಅನೇಕ, ಅವುಗಳ ಹೆಸರೂ ವಿಭಿನ್ನ. ಅವುಗಳು ಹರಿಯುವ ನೆಲ, ನೀರಿನ ಪಾತ್ರ, ಗತಿ, ಕ್ರಮಿಸುವ ದೂರ ಎಲ್ಲವೂ ವಿಭಿನ್ನವೇ. ಆದರೂ ಅವುಗಳು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರುವ ನೆಲೆ ಅಥವಾ ತಾಣ ಮಾತ್ರ ಒಂದೇ. ಅದೇ ಸಮುದ್ರ. ಅಂತಹ ಸಮುದ್ರವನ್ನು ಸೇರಿ ತನ್ನ ನಾಮ-ರೂಪವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಒಂದಾಗುವ ಮುನ್ನ ಒಂದೊಂದು ನದಿಯೂ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ, ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿ, ನಯನ ಮನೋಹರವಾಗಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಜಗತ್ತಿನ ಧರ್ಮಗಳೂ ಸಹ ತಾತ್ವಿಕವಾಗಿ ಧರ್ಮ ಧರ್ಮಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಯಾವುದೇ ಭೇದ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅದರಲ್ಲೂ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ರಾಜಕೀಯ ರಂಗದಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನ ಧರ್ಮೀಯರ ಮಧ್ಯೆ ಅನೇಕ ಸಂಘರ್ಷಗಳು ಸಂಭವಿಸುವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆ. ಈ ಸಂಘರ್ಷಗಳು ಯಾವುದೇ ತಾತ್ವಿಕ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗದೆ, ವ್ಯಕ್ತಿಗತ ವಾದ ಲೌಕಿಕ ದುರ್ಭಾವನೆಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿವೆಯೆಂದರೆ ಸತ್ಯವನ್ನೇ ಹೇಳಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ. ಪರಸ್ಪರ ಪ್ರೀತಿ ವಿಶ್ವಾಸಗಳು ಬೆಳೆಯಬೇಕಾದ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಶಯ, ಅನುಮಾನಗಳು ಹುಟ್ಟಿ  ಒಂದಿಲ್ಲೊಂದು ಕ್ಷುಲ್ಲಕ ಕಾರಣದಿಂದ ದ್ವೇಷದ ಕಿಡಿ ಹತ್ತಿ ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಭುಗಿಲೆದ್ದು ಉರಿಯುವ ಕೋಮು ದಳ್ಳುರಿಯಲ್ಲಿ ಮಾನವತೆಯು ಬೆಂದು ಕರಕಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ.

ಸಂಜೆಯ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಮನಮಿಡಿಯುವ ಪ್ರಸಂಗ ವೊಂದಕ್ಕೆ ಜನರು ಸಾಕ್ಷಿಯಾದರು. ಅದು ದೇಶಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾಣಾರ್ಪಣೆ ಮಾಡಿದ ಹುತಾತ್ಮ ಯೋಧರ ಕುಟುಂಬದವರಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕ ನೆರವನ್ನು ನೀಡಿ ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸಿದ ಸಂದರ್ಭ. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿನ ಅಂತಹ ಹತ್ತಾರು ವೀರಯೋಧರ ಕುಟುಂಬದವರನ್ನು ಗುರುತಿಸಿ ಕರೆಸಿ ವೇದಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಗೌರವಿಸಿ ತಲಾ 50,000 ರೂ.ಗಳ ನಿಧಿಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳು ತೇವಗೊಂಡಿದ್ದವು. ಅವರ ತ್ಯಾಗ ದೊಡ್ಡದು. ಯುವ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ವಿಧವೆಯರಾದ ಆ ವೀರವನಿತೆಯರು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಸುಗೂಸುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ಸಭಿಕರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರು ಜಿನುಗುತ್ತಿತ್ತು. ಕ್ಷಣಕಾಲ ಸಭೆ ಸ್ತಂಭೀಭೂತವಾಯಿತು. ಸಭಾಮಂಟಪದ ಒಳ ಹೊರಗೆ ಸೇರಿದ್ದ ಜನ ಸಾಗರ ಭಾವಪರವಶರಾಗಿ ಅವರ ಗೌರವಾರ್ಥ ತಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಮೊಬೈಲುಗಳನ್ನು ಮೇಲೆ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ಬೆಳಗಿಸಿದಾಗ ಹುತಾತ್ಮ ಯೋಧರ ಆತ್ಮಗಳ ಲಕ್ಷದೀಪೋತ್ಸವದಲ್ಲಿ ನೀರಾಜನಗಳು ಬೆಳಗಿದಂತೆ ಗೋಚರಿಸುತ್ತಿತ್ತು! ದೇಶವನ್ನು ಸೈನಿಕರು ಪ್ರಾಣದ ಹಂಗು ತೊರೆದು ಕಾಯುತ್ತಿರುವುದರಿಂದಲೇ ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಬದುಕುವುದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಕೃತಜ್ಞತೆಯ ಭಾವ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಮಡುಗಟ್ಟಿತ್ತು! ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲಿದ್ದ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪನವರೂ ಮನಕರಗಿ ಆ ದುಃಖತಪ್ತ ಕುಟುಂಬ ದವರನ್ನು ಹತ್ತಿರ ಕರೆದು ವಿಚಾರಿಸಿ ಸರಕಾರದಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಾದ ಎಲ್ಲ ನೆರವನ್ನು ನೀಡಲು ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಆದೇಶಿಸಿದರು!

ವೀರಯೋಧರು ವೀರಸ್ವರ್ಗ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆಂಬುದು ವಾಡಿಕೆಯ ಮಾತು. ರಣರಂಗದಲ್ಲಿ ಜೀವದ ಹಂಗು ತೊರೆದು ಹೋರಾಡಿ ದೇಶದ ಜನರ ಹೃದಯವೆಂಬ ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುವ ನಿರ್ಮೋಹಿಗಳು ಅವರು. ಅಂತಹ ಯೋಧರ ಕುಟುಂಬಗಳು ನರಕಯಾತನೆ ಅನುಭವಿಸದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸಮಾಜದ ಮತ್ತು ಸರಕಾರದ ಕರ್ತವ್ಯ. ಈ ಸಂದರ್ಭ ನಮಗೆ ನೆನಪಾಗುವುದು ನಮ್ಮ ಮಠದ ಶಿಷ್ಯರಾದ ಹರಿಹರ ತಾಲ್ಲೂಕಿನ ಹೊಳೆಸಿರಿ ಗೆರೆಯ ದಿ. ಕರ್ನಲ್ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರು ನಿರೂಪಿಸಿದ ಒಂದು ಮನ ಮಿಡಿಯುವ ಪ್ರಸಂಗ. ವೀರಚಕ್ರ ಗೌರವಕ್ಕೆ ಪಾತ್ರ ರಾಗಿದ್ದ ಕ. ರವೀಂದ್ರನಾಥರು ರಜಪೂತ ರೆಜಿಮೆಂಟೊಂದನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತಿದ್ದರು. ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಯುದ್ದದಲ್ಲಿ ದುರ್ಗಮ ಬೆಟ್ಟವನ್ನು ತೆವಳುತ್ತಾ ಮೇಲೇರುತ್ತಿದ್ದ ಸಂದರ್ಭ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ ಯೋಧನೊಬ್ಬಶತ್ರು ಸೈನ್ಯದಗುಂಡೇಟಿನಿಂದ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆದ. ಅವನನ್ನು ಬದುಕಿಸಲು ನಡೆಸಿದ ಪ್ರಯತ್ನದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆತನ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿ ಜತನವಾಗಿ ಕಾಪಾಡಿ ಇಟ್ಟು ಕೊಂಡಿದ್ದ ಒಂದು ಪತ್ರ ದೊರೆಯಿತು. ಮನೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೊರಡುವಾಗ ಆತನ ಹೆಂಡತಿ ಬರೆದು ಜೇಬಿನಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕಳಿಸಿದ ಪತ್ರವದು. ಅದರ ಒಕ್ಕಣಿಕೆ ಹೀಗಿತ್ತು:

'ಅಗರ್ ದುಷನ್ ಕೀಗೋಲೀ ಖಾನಾ ಪಡೇತೋ ಛಾತಿ ಪರ್ ಖಾನಾ, ಪೀಠ್ ಪರ್ ಮತ್ ಖಾನಾ!' (ವೈರಿಯ ಗುಂಡು ತಾಗುವುದಾದರೆ ನಿನ್ನ ಎದೆಯನ್ನು ಒಡ್ಡು, ಬೆನ್ನನ್ನು ಒಡ್ಡಬೇಡ!).

<p><strong><span style="color: rgb(243, 121, 52);">-ಶ್ರೀ ತರಳಬಾಳು ಜಗದ್ಗುರು</span></strong>

    <br><span style="color: rgb(243, 121, 52);"><strong>ಡಾ|| ಶಿವಮೂರ್ತಿ ಶಿವಾಚಾರ್ಯ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳವರು</strong></span>

    <br><strong><span style="color: rgb(243, 121, 52);">ಸಿರಿಗೆರೆ.</span></strong></p>

<p><strong><span style="color: rgb(41, 105, 176);">ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪತ್ರಿಕೆ</span></strong>

    <br><strong><span style="color: rgb(41, 105, 176);">ದಿನಾಂಕ.13.2.2020 </span></strong>

        <br><strong><span style="color: rgb(41, 105, 176);">ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳು </span></strong></p>