“ಆನೋ ಭದ್ರಾಃ ಕ್ರತವೋ ಯಂತು ವಿಶ್ವತಃ” ಎಂಬ ಋಷಿವಾಣಿಯೊಂದು ಋಗೈದದ ಒಂದನೆಯ ಮಂಡಲದಲ್ಲಿದೆ (1.89.1) “ವಿಶ್ವದ ಎಲ್ಲೆಡೆಯಿಂದಲೂ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಚಾರಗಳು ನಮಗೆ ಹರಿದು ಬರಲಿ” ಎಂದು ಇದರ ಅರ್ಥ. ಒಂದು ವಿಚಾರ ಒಳ್ಳೆಯದು ಎನಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಇರಲೇ ಬೇಕು. ಕತ್ತಲೆಯಿಲ್ಲದೆ ಬೆಳಕು ಬೆಳಕಾಗಿ ಗೋಚರಿಸುವುದಿಲ್ಲ, ಆದಕಾರಣ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮನಸ್ಸಿನ ಕಿಟಕಿ ಬಾಗಿಲುಗಳು ಸದಾ ತೆರೆದುಕೊಂಡಿರಲಿ; ಕೆಟ್ಟ ವಿಚಾರಗಳಿಗೆ ಮುಚ್ಚಿರಲಿ ಎಂಬ ವಿವೇಕವೂ ಈ ಋಷಿವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದೆ. “ಶ್ರೇಯಶ್ಚ ಪ್ರೇಯಶ್ಚ ಮನುಷ್ಯಮೇತಸ್ತೌ ಸ೦ಪರೀತ್ಯ ವಿವಿನಕ್ತಿ ಧೀರಃ” ಎಂದು ಕಠೋಪನಿಷತ್ತು ಇದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತದೆ. ಒಳ್ಳೆಯದು ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟದ್ದು ಎರಡೂ ಸಹ ಮನುಷ್ಯನ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತವೆ; ಸತ್ಪುರುಷನಾದವನು ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಯಾವುದು ಒಳ್ಳೆಯದೆಂದು ವಿಚಾರಮಾಡಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ಇದರ ತಾತ್ಪರ್ಯ. ನಿತ್ಯವೂ ದಿನಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಅರಿವಿನ ಪರಿಧಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಒಳ್ಳೆಯ ಮಾತುಗಳು, ಸುಭಾಷಿತಗಳು ಬರುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಅವು ಒಂದು ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಮನಸ್ಸನ್ನು ಮುದಗೊಳಿಸುವ ಅಂತಹ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಓದುವುದಕ್ಕಿಂತ ಮನಸ್ಸನ್ನು ವಿಕೃತಗೊಳಿಸುವ ಕೆಟ್ಟ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ಓದುವುದೇ ಜಾಸ್ತಿ.

ಈಗ ಮೊಬೈಲು ಯುಗ. ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮೊಬೈಲು ಇಲ್ಲದ ಮನುಷ್ಯನೇ ಇಲ್ಲವೆಂದರೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ. ಎಳೆಯ ಮಕ್ಕಳ ಕೈಯಲ್ಲೂ ಮೊಬೈಲ್ ಆಟಿಕೆಗಳು, ಮೊಬೈಲಿನ ಅಡ್ಡಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗೆಗೆ, ಅತಿ ಬಳಕೆಯ ಅಪಾಯಗಳ ಬಗೆಗೆ, ಮೊಬೈಲುಗಳಿಂದ ಯುವಕರು/ಮಕ್ಕಳು ಅಡ್ಡದಾರಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿರುವ ಬಗೆಗೆ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಈಗೀಗ ಮೂಡಿ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಕೋಟ್ಯಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಖರ್ಚಿನ ವಿಧಾನಸಭೆಯ ಕಾರ್ಯಕಲಾಪಗಳನ್ನು ನುಂಗಿ ನೀರುಕುಡಿಯುವ ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿ ಶಾಸಕರ ಮೊಬೈಲ್ ಮಾಯೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆಗೆ ಸುಪರಿಚಿತ! ಆದರೆ ಮೊಬೈಲ್ಗೆ ಒಂದು ಇತ್ಯಾತ್ಮಕ ಮುಖವೂ ಇದೆ. ಒಳ್ಳೆಯ ಮನನೀಯ ವಿಚಾರಗಳು, ಚಿತ್ರಗಳು, ವೀಡಿಯೋಗಳು SMS/WhatsApp ಮುಖಾಂತರ ಮೊಬೈಲುಗಳಲ್ಲಿ ಹರಿದಾಡುತ್ತಿವೆ. ಬನಾರಸ್ ಹಿಂದೂ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಿದ್ದ ಬೃಂದಾವನದ ಶ್ರೀವತ್ಸ ಗೋಸ್ವಾಮಿಯವರ ಮಗ ಸೋನು ನಮಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದ ಕೆಲವು ವೀಡಿಯೋ ತುಣುಕುಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಮನನೀಯ:

1.ಬಾಯಾರಿದ ಒಂದು ಹಸು ಬೋರ್ ವೆಲ್ ಬಳಿ ಬರುತ್ತದೆ. ಹಸು ತನ್ನ ಮೂತಿಯಿಂದ ಬೋರ್ ವೆಲ್ನ ಹಿಡಿಯನ್ನು ಹಲವಾರು ಬಾರಿ ಒತ್ತುತ್ತದೆ. ನೀರು ಸುರಿಯಲು ಆರಂಭಿಸಿದ ಕೂಡಲೇ ಒತ್ತುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಸುರಿಯುವ ನೀರಿಗೆ ಬಾಯಿ ಒಡ್ಡುತ್ತದೆ. ನೀರು ನಿಂತ ಮೇಲೆ ಪುನಃ ಹಿಡಿಯನ್ನು ಒತ್ತುವುದು, ನಂತರ ಸುರಿಯುವ ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯುವುದು ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಬಾಯಾರಿಕೆ ತಣಿಯುವ ತನಕ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ.

2.ಕೋತಿಯೊಂದು ಮರದಿಂದ ಚಂಗನೆ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಜಿಗಿದು ಬೀದಿ ನಲ್ಲಿಯ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತದೆ. ನಲ್ಲಿಯ ಮೂತಿಯನ್ನು ಕೈಯಿಂದ ತಿರುಗಿಸಿ ಹೊಟ್ಟೆತುಂಬಾ ನೀರನ್ನು ಕುಡಿಯುತ್ತದೆ. ಕುಡಿದು ತೃಪ್ತಿಯಾದ ನಂತರ ನಲ್ಲಿ ಮೂತಿಯನ್ನು ಬಂದ್ ಮಾಡಿ ಸುರಿಯುವ ನೀರನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಕುಣಿಯುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಲ್ಲಿಯಿಂದ ಯಥೇಚ್ಛವಾಗಿ ನೀರು ಹಿಡಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಮನುಷ್ಯರು ಮಾತ್ರ ಆ ಮಂಗನಂತೆ ನಲ್ಲಿ ಮೂತಿಯನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸದೇ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ನೀರು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಹರಿದು ಚರಂಡಿ ಸೇರುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಮಂಗನಿಂದ ಮಾನವನಾದ ಎನ್ನುವ ಡಾರ್ವಿನ್ ಸಿದ್ಧಾಂತಕ್ಕಿಂತ ಗ್ರಾಮೀಣ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಮನುಷ್ಯನನ್ನೇ ‘ಮಂಗ್ಯ" ಎನ್ನುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ತ ಎನಿಸುತ್ತದೆ!

3.ಸಾಕು ನಾಯಿ ಮನೆಯೊಳಗೆ ಮಲಗಿರುತ್ತದೆ. ಹಕ್ಕಿಯೊಂದು ಹಾರಿ ಬಂದು ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯ ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. "ಚಿಂವ್ ಚಿಂವ್" ಎಂದು ಅತ್ತಿತ್ತ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿನ ಶ್ಯಾವಿಗೆಯ ಎಳೆಗಳನ್ನು ಕೊಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಕಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ತಿನ್ನುವ ಆಸೆಯಿಂದ ಹತ್ತಿರ ಬಂದ ನಾಯಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಆ ಹಕ್ಕಿಯು ತನ್ನ ಕೊಕ್ಕಿನಲ್ಲಿರುವ ಶ್ಯಾವಿಗೆಯ ಎಳೆಗಳನ್ನು ತಾನು ತಿನ್ನದೆ ನಾಯಿಯ ಬಾಯೊಳಗೆ ಇಳಿಯಬಿಡುತ್ತದೆ. ನಾಯಿ ಬಾಯಿ ಚಪ್ಪರಿಸುತ್ತದೆ. ಆ ಹಕ್ಕಿ ಅಲ್ಲಿಗೇ ನಿಲ್ಲಿಸದೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪಾತ್ರೆಯೊಳಗೆ ತನ್ನ ಕೊಕ್ಕನ್ನು ತೂರಿಸುತ್ತದೆ, ಕಚ್ಚಿ ತಂದ ಶ್ಯಾವಿಗೆ ಎಳೆಗಳನ್ನು ನಾಯಿಯ ಬಾಯೊಳಗೆ ಇಳಿಯ ಬಿಡುತ್ತದೆ, ನಾಯಿ ಸುಖಭೋಜನ ಮಾಡುತ್ತದೆ! ಇದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಕಾಗೆಯೊಂದಗುಳ ಕಂಡರೆ ಕರೆಯದೆ ತನ್ನ ಬಳಗವನು? ಕೋಳಿಯೊಂದು ಗುಟುಕ ಕಂಡರೆ ಕೂಗಿ ಕರೆಯದೆ ತನ್ನ ಕುಲವೆಲ್ಲವ?” ಎಂಬ ಬಸವಣ್ಣನವರ ವಚನ ನಮಗೆ ನೆನಪಾಯಿತು. ಕಾಗೆ ಕೋಳಿಗಳು ಸ್ವಜಾತಿ ಬಂಧುಗಳನ್ನು ಕರೆದು ಹಂಚಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನುವ ಔದಾರ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಆ ಹಕ್ಕಿಯು ತಾನು ಸ್ವತಃ ತಿನ್ನದೆ ತನ್ನ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರದ ನಾಯಿಗೆ ತಿನ್ನಿಸುವುದು ಹೆಚ್ಚು ಉದಾತ್ತಗುಣ ಎನ್ನಿಸಿತು.

ಸದಭಿರುಚಿ ಇರುವ ಹಲವಾರು ಜನರು ತಮ್ಮ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದ ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆಯ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಮೊಬೈಲ್ನಲ್ಲಿ SMS ಮೂಲಕ ಇತರರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ನಮ್ಮ ಮೊಬೈಲ್ಗೆ ಬಂದ ಹಳೆಯ SMS ಗಳನ್ನು ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಅಳಿಸಿ ಹಾಕುವಾಗ ಈ ಮುಂದಿನದನ್ನು ಅಳಿಸಲು ಮನಸ್ಸು ಬರಲಿಲ್ಲ:

ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಐ.ಟಿ ಯುವಕರು ಕೆಲವರು ಜರ್ಮನಿಯ ಹಾಂಬುರ್ಗ್ ನಗರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದರು. ಔದ್ಯೋಗಿಕವಾಗಿ ಮುಂದುವರಿದ ದೇಶವಾದ ಜರ್ಮನಿಯಲ್ಲಿ ಜನರು ಐಷಾರಾಮಿ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಾರೆಂಬ ಕಲ್ಪನೆ ಅವರದಾಗಿತ್ತು. ಹಾಂಬುರ್ಗ್ ತಲುಪುತ್ತಲೇ ಹಸಿವು ತಣಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಒಂದು ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್ಗೆ ಹೋದರು. ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ತಿಂಡಿ ತಿನುಸುಗಳಿಗೆ ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿದರು. ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಾ ತಿಂದರು. ಬಹಳಷ್ಟನ್ನು ತಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಮೇಲೆದ್ದರು. ಪಕ್ಕದ ಟೇಬಲ್ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಉಣ್ಣುತ್ತಿದ್ದ ವೃದ್ಧ ಮಹಿಳೆಯರು ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಿ ಅಷ್ಟೊಂದು ಆಹಾರವನ್ನು ಯುವಕರು ಅಪವ್ಯಯ ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅಸಮಾಧಾನ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು. “ನಮ್ಮ ಊಟಕ್ಕೆ ನಾವು ಹಣ ತೆತ್ತಿದ್ದೇವೆ, ಎಷ್ಟು ಉಣ್ಣುತ್ತೇವೆ, ಬಿಡುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ಕೇಳುವುದಕ್ಕೆ ನೀವು ಯಾರು?” ಎಂದು ಭಾರತೀಯ ಯುವಕರು ಆ ವೃದ್ಧ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ತರಾಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. ಇದರಿಂದ ಕುಪಿತಗೊಂಡ ವೃದ್ಧೆಯೊಬ್ಬಳು ತಕ್ಷಣವೇ ಪೋಲೀಸರಿಗೆ ಫೋನಾಯಿಸಿದಳು. ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷರಾದರು. ಅವರೊಂದಿಗೂ ವಾಗ್ವಾದ ನಡೆಸಿದ ಯುವಕರಿಗೆ ಪೋಲೀಸರು 50 ಯೂರೋ ಡಾಲರ್ ದಂಡ ವಿಧಿಸಿ ಗಡಸು ದನಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದರು: "Order what you can consume. Money is yours but the resources belong to this country. You have no business to waste our resources.” ಭಾರತೀಯ ಯುವಕರು ತಲೆತಗ್ಗಿಸುವಂತಾಯಿತು. ಅವನತಮುಖಿಗಳಾಗಿ ಅವಡುಕಚ್ಚಿ ಕ್ಷಮಾಪಣೆ ಕೇಳಿ ದಂಡದ ಹಣವನ್ನು ತೆತ್ತು ಮೌನವಾಗಿ ಹೊರನಡೆದರು! ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಈ ಐ.ಟಿ. ಯುವಕರಿಗೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪರಿಚಯವಿದ್ದಿದ್ದರೆ ಇಂತಹ ತಲೆತಗ್ಗಿಸುವ ಪ್ರಸಂಗ ಉದ್ಭವಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಉಣ್ಣುವ ಆಹಾರ ದೇವರ ವರಪ್ರಸಾದ. ದೇವರಿಗೆ ಅರ್ಪಣೆ ಮಾಡಿ ಅದನ್ನು ಉಣ್ಣಬೇಕೇ ಹೊರತು ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದಗುಳನ್ನೂ ಹಾಳುಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬುದು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ. ಈ ಶರೀರ ಮೊದಲು ಅನ್ನಮಯ, ನಂತರವಷ್ಟೇ ಜ್ಞಾನಮಯ, ವಿಜ್ಞಾನಮಯ, ಆನಂದಮಯ! “ದಾನೇ ದಾನೇ ಪೇ ಖಾನೇವಾಲೇ ಕಾ ನಾಮ್ ಲಿಖಾ ಹೈ” (ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಅಗುಳಿನ ಮೇಲೂ ತಿನ್ನುವವರ ಹೆಸರನ್ನು ದೇವರು ಬರೆದಿರುತ್ತಾನೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ). ಈ ದಿನದ ಅನ್ನವನ್ನು ನೀಡಿದ ದೇವರೇ ನಿನಗೆ ವಂದನೆ, ನಮ್ಮ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸು!" ಎಂದು ಕೈಸ್ತರೂ ಸಹ ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಉಣ್ಣುವ ಮೊದಲು ಕ್ಯಾಂಡಲ್ ಹಚ್ಚಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗಂತೂ ಊಟ ಮಾಡುವಾಗ ಮೊಬೈಲ್ನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವವರೇ ಜಾಸ್ತಿ. ದೇವರನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತಾ ಉಂಡರೆ ಮನುಷ್ಯನ ಕರಣೇಂದ್ರಿಯಗಳು ಹತೋಟಿಗೆ ಬರುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವ ಬಸವಣ್ಣನವರ ಈ ಮುಂದಿನ ವಚನವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಮನನ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು.

ಮೌನದಲುಂಬುದು ಆಚಾರವಲ್ಲ 
ತುತ್ತಿಗೊಮ್ಮೆ "ಶಿವ ಶರಣೆ"ನ್ನುತ್ತಿರಬೇಕು 
ಕರಣವೃತ್ತಿಗಳಡಗುವವು ಕೂಡಲ ಸಂಗನ ನೆನೆಯುತ್ತ ಉಂಡರೆ!

-ಶ್ರೀ ತರಳಬಾಳು ಜಗದ್ಗುರು
ಡಾ|| ಶಿವಮೂರ್ತಿ ಶಿವಾಚಾರ್ಯ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳವರು
ಸಿರಿಗೆರೆ.

ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ 
ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳು ದಿ: 9.7.2015