ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಯಶಸ್ವಿ ಪುರುಷನ ಹಿಂದೆ ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆ ಇರುತ್ತಾಳೆಂಬ ಒಂದು ಪ್ರಸಿದ್ದ ನಾಣ್ಣುಡಿ ಆಂಗ್ಲಭಾಷೆಯಲ್ಲಿದೆ (Behind every successful man there is a woman). ಯಶಸ್ವಿ ಪುರುಷ ವೇದಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ; ಸನ್ಮಾನ ಪಡೆದು ಹಾರ ತುರಾಯಿಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಆದರೆ ಅವನ ಸಾಧನೆಗೆ ನೆರವಾದ ಮಹಿಳೆ ಮಾತ್ರ ಯಾರ ಕಣ್ಣಿಗೂ ಕಾಣಿಸದೆ ಅಜ್ಞಾತಳಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯುತ್ತಾಳೆ. ಈ ಆಂಗ್ಲ ನಾಣ್ಣುಡಿ ನಮಗೆ ನೆನಪಾಗಿದ್ದು ಎರಡು ವಾರಗಳ ಹಿಂದೆ ನಮ್ಮ ಅಂಕಣ ಬರಹದ ಅಜ್ಞಾತ ಓದುಗರನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿಕೊಂಡಾಗ. ಸಂದರ್ಭ: ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ ನಮ್ಮ ಈ "ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳು" ಅಂಕಣಕ್ಕೆ 9 ವರ್ಷಗಳು ತುಂಬಿದ ಸಂಭ್ರಮದ ನಿಮಿತ್ತ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಆಡಳಿತ ಮಂಡಳಿ ದಾವಣಗೆರೆಯಲ್ಲಿ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದ ಸಮಾರಂಭ (ಫೆ. 19). ಅಧಿಕೃತ ಆಹ್ವಾನ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ "ಸತ್ಸಂಗ" ಎಂದು ಅಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೂ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಅದೊಂದು ಓದುಗರೊಂದಿಗೆ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದ "ಸಂವಾದ" ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಗಿತ್ತು. ಒಂಬತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಸುದೀರ್ಘ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಜನ ಸಂಪಾದಕರು ಬದಲಾದರೂ ಅಂಕಣ ಬರಹ ಮಾತ್ರ ಅವ್ಯಾಹತವಾಗಿ ಮೂಡಿಬರುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಸಂತಸ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದವರು ಈಗಿನ ಸಂಪಾದಕರು. ಸರಕಾರ ಬದಲಾದಾಗ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಬದಲಾಗುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಸಂಪಾದಕರು ಬದಲಾದಾಗ ಲೇಖಕರೂ ಬದಲಾಗುವುದು ಸಹಜ. ಆದರೆ ಈ ಮಧ್ಯೆ ಬಂದ ಎಲ್ಲ ಸಂಪಾದಕರೂ ತೋರಿದ ಸಜ್ಜನಿಕೆಯಿಂದ ನಮ್ಮ ಈ ಅಂಕಣ ಬರೆಹ ಸುದೀರ್ಘಕಾಲ ಮೂಡಿ ಬಂದಿರುವುದರ ಹಿಂದೆ ಅದೃಶ್ಯ ಓದುಗರ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪಡೆಯೇ ಇದೆ. ಕಾರ್ಯಗೌರವದ ಕಾರಣ ಇನ್ನು ಬರೆಯುವುದುಸಾಕು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದು ಒಳಿತು ಸಂಪಾದಕರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿಬಿಡೋಣ ಎನ್ನುವ ಆಲೋಚನೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಮೂಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ ನಮ್ಮ ಹೃದಯದ "ಧಡಕನ್" ಈ ಅದೃಶ್ಯ ಓದುಗರ ಆರನೆಯ ಇಂದ್ರಿಯಕ್ಕೆ ಹೇಗೆ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆಯೋ ಏನೋ ಯಾರಾದರೂ ಮಿಂಚೋಲೆ ಬರೆದು ನಿಲ್ಲಿಸದಿರಲು ಆಗ್ರಹಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇಲ್ಲವೇ ಖುದ್ದಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಕಠ್ಮಂಡುವಿನಿಂದ ದೆಹಲಿ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರು ವಿಮಾನ ನಿಲ್ದಾಣಕ್ಕೆ ಬಂದಿಳಿದಾಗ ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ದಟ್ಟಣಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಆಪ್ತ ಸಹಾಯಕ ಬ್ಯಾಗೇಜ್ ತರಲು ಹೋದ. "ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ "ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳು" ಅಂಕಣ ಬರೆಯುತ್ತಿರುವ ಗುರುಗಳು ಇವರೇ ಅಲ್ಲವೇ?" ಎಂದು ಕೇಳಿ ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ಸಹ ಪ್ರಯಾಣಿಕರೊಬ್ಬರು ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಧಾವಿಸಿ ಬಂದು ಶ್ರದ್ದಾಭಕ್ತಿಯಿಂದ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ ಅವರ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು. "ತಮ್ಮ ಅಂಕಣವನ್ನು ನಾನು ತಪ್ಪದೆ ಓದುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದೇನೆ; ನನ್ನ ಬದುಕಿಗೆ ತಮ್ಮ ಬರಹ ಸ್ಫೂರ್ತಿದಾಯಕವಾಗಿದೆ" ಎಂದು ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಮಾತುಗಳನ್ನಾಡಿದರು. ಯುವ ವಯಸ್ಸಿನ ಸಾಫ್ಟ್ವೇರ್ ಇಂಜಿನಿಯರಾದ "ಕಿರಣ್ ಕುಮಾರ್" ಅವರ ಮುಖದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಭೇಟಿಯಿಂದ ಧನ್ಯತೆಯ ಭಾವ ಮೂಡಿತ್ತು. ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದಾಗ ತಿಳಿದು ಬಂದ ಸಂಗತಿಯಿಂದ ಅವರ ಮೇಲೆ ನಮಗೆ ಅನುಕಂಪೆ ಉಂಟಾಯಿತು. ಅವರು ಪ್ರತಿ ಗುರುವಾರ ಮನೆಯಿಂದ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊರಡುವಾಗ ಮರೆಯದೆ ವಿಜಯಕರ್ನಾಟಕ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ತಮ್ಮ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರಂತೆ. ದಾರಿ ಮಧ್ಯೆ ವಾಹನಗಳ ದಟ್ಟಣೆಯಲ್ಲಿ ಕಾರನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕಾದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಅಂಕಣವನ್ನು ಓದುತ್ತಾರಂತೆ! ಅವರು ಹೀಗೆ ನಮ್ಮ ಅಂಕಣವನ್ನು ಓದುವುದು ಸಂತಸದ ಸಂಗತಿಯಾದರೂ ಅವರ ಮೇಲೆ ನಮಗೆ ಅನುಕಂಪೆ ಮೂಡಲು ಕಾರಣ ನವ ನಾಗರೀಕ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ "rat race!" ಆದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅವರು ವಾಹನ ದಟ್ಟಣೆಯ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಚಡಪಡಿಸಲು ಹೋಗದೆ, ಹಾರ್ನ್ ಮಾಡಿ ಹೂಂಕರಿಸದೆ, ಅಡ್ಡಬಂದ ವಾಹನ ಚಾಲಕರ ಮೇಲೆ ರೇಗದೆ ಸಮಾಧಾನಚಿತ್ತದಿಂದ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಸಾವಧಾನವಾಗಿ ಅಂಕಣವನ್ನು ಓದಿ ಸಮಯವನ್ನು ಸದುಪಯೋಗಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವರ ಕಾಲಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಮೆಚ್ಚಲೇ ಬೇಕು.

ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಸಂಪಾದಕರು ಬದಲಾದಾಗ ಹೊಸ ಸಂಪಾದಕರ ವೈಚಾರಿಕ ಧೋರಣೆಗಳು, ಆದ್ಯತೆಗಳು ಏನಿರುತ್ತವೆಯೋ ಏನೋ ಎಂಬ ಸಂದಿಗ್ಧತೆಗೆ ಒಳಗಾಗಿ ಒಂದು ವಾರ ಬರೆಯುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ ಸಂಪಾದಕರಿಂದಲೇ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆ. ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಸೂಚನೆ ಕೊಡದೇ ಇದ್ದುದಕ್ಕೆ ವಿಷಾದಿಸಿ ಮುಂದುವರಿಸುವಂತೆ ಆಗ್ರಹಪಡಿಸಿ ಅವರಿಂದ ಪತ್ರ ಬಂದರೆ ಮಾರನೆಯ ದಿನವೇ ಓದುಗರೊಬ್ಬರಿಂದ ನಮ್ಮ ಕ್ಷೇಮಸಮಾಚಾರವನ್ನು ವಿಚಾರಿಸಿ ಬಂದ ಮಿಂಚೋಲೆ ಹೀಗಿದೆ: "Dear Swamiji, How are you? Are you suffering from any health problems? Why you didn"t write the article today in Vijaya Karnataka? I cannot think of the paper without your article. I hope that you will write next week and I pray God for speedy recovery!"

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ ಡಾ. ಕೃಷ್ಣಮೂರ್ತಿ ಎಂಬ ವೈದ್ಯರೊಬ್ಬರು ಬದುಕಿಗೆ ಬೇಕಾದದ್ದೆಲ್ಲ ಉಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ ಜನಸಾಮಾನ್ಯ ಇದನ್ನು ಓದಲಾರ. ಗದ್ಯರೂಪದಲ್ಲಿ ಜನಸಾಮಾನ್ಯನಿಗೆ ಮುಟ್ಟುವ ಉಪನಿಷತ್ ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳು; ಮನಮನೆಗಳಿಗೆಲ್ಲ ಬೆಳದಿಂಗಳು. ಈ ಅಂಕಣ ಓದುವುದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಾನು ನನ್ನ ಪತ್ರಿಕೆಯನ್ನು ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಬದಲಾಯಿಸಿಕೊಂಡೆ" ಎಂದು ಬರೆದಿರುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಈ ಅತಿಶಯವಾದ ಮೆಚ್ಚು ನುಡಿಗೆ ಅವರ ಹೃದಯದಲ್ಲಿರುವ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಯ ತೀವ್ರ ತುಡಿತವೇ ಕಾರಣ. ಇನ್ನೊಂದು ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಸಂಗತಿಯೆಂದರೆ ಅವರು ಚಿಕಿತ್ಸಾಲಯದಿಂದ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದಾಗ ದಿನನಿತ್ಯವೂ ಮನೆಗೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಶ್ರೀಮತಿ ಗಿರಿಜಾ ಅಂದು ಹಳೆಯ ಪ್ರಕಟಿತ ಅಂಕಣಗಳನ್ನು ಓದುವುದರಲ್ಲಿ ಮಗ್ನರಾಗಿ “ನೀವೇ ಈ ದಿನ ಮನೆಗೆಲಸ ಮಾಡಿ" ಎಂದು ಅವರನ್ನು ಕೋರಿಕೊಂಡರಂತೆ! ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಿಂಡಿ ನೀಡುವಾಗ ಹೊಸ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಸಹಧರ್ಮಿಣಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳದ್ದೇ ಎಂದು ಕೇಳಿ ಹಿಂದಿನ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ 23ಬಂದದ್ದನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೆಮ್ಮೆಪಟ್ಟರಂತೆ! ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನವಾದ ಈ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆಲಸ ಮಾಡಲು ಹೀಗೆ ಗಂಡನಿಗೆ ಹೇಳಬಹುದೇ ಎಂದು ಮಡದಿಯ ಮೇಲೆ ರೇಗದೆ "ಹೆಣ್ಣೆಂದು ಕಲಿತರೆ ಶಾಲೆಯೊಂದನ್ನು ತೆರೆದಂತೆ ಎಂಬುದು ನನಗೆ ಮನದಟ್ಟಾಗಿದೆ" ಎಂಬ ಅವರ ಪತ್ರದ ಒಕ್ಕಣಿಕೆಯು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪತಿಪತ್ನಿ ಹೇಗೆ ಸಹಬಾಳ್ವೆ ನಡೆಸಬೇಕು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಮಾದರಿಯಾಗಿದೆ.

“ನಮ್ಮ ಅಕ್ಕ-ಭಾವ ನಾಗಲಕ್ಷ್ಮಿ-ಹರಿಹರೇಶ್ವರ, ಮೈಸೂರು, ಇವರು ತಮ್ಮ ಮಗಳು "ಸುಮನ" ಅಮೇರಿಕಾದಿಂದ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಔತಣಕೂಟ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದರು. ಹೊರಡುವಾಗ ತಮ್ಮ ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳು ಅಂಕಣ ಬರಹದ ಮುದ್ರಿತ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಬಂದವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ಕೊಟ್ಟು ಅವರು ಹೊಟ್ಟೆಗಷ್ಟೇ ರಸದೌತಣವಲ್ಲದೆ, ಬುದ್ದಿಗೂ ರಸದೌತಣ ಬಡಿಸಿದ್ದಾರೆ" ಎಂದು ಸಹೃದಯ ಓದುಗರಾದ ಶ್ರೀಮತಿ ಸತ್ಯಮತಿ ಜೈಶಂಕರ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ.

ಇಂತಹ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಮಾತುಗಳು ಸಾವಿರಾರು. ಈ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲಾ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯ ಮಾತುಗಳೆಂದು ಕಂಡುಬಂದರೂ ಇವುಗಳ ಹಿಂದಿರುವ ಓದುಗರ ಸಂತಸವೇ ನಮ್ಮ ಅಂಕಣಕ್ಕೆ ಪ್ರೇರೇಪಣೆ. ನಮ್ಮ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆಂದೇನೂ ಅಲ್ಲ. ಒಪ್ಪಬೇಕೆಂಬ ದುರಾಗ್ರಹವೂ ನಮ್ಮದಲ್ಲ. ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ಓದುಗರು "ತದ್ವಿದ್ಧಿ ಪ್ರಣಿಪಾತೇನ ಪರಿಪ್ರಶೇನ ಸೇವಯಾ" (ಗುರುಹಿರಿಯರಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ವಿಧೇಯನಾಗಿ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೋ. ಹಿರಿಯರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆಂದು ಕುರುಡಾಗಿ ನಂಬಬೇಡ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಿ ನಿನಗೆ ಸರಿಯೆನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸು) ಎಂಬ ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ಮಾತಿನಂತೆ ನಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ ಮಿಂಚೋಲೆ ಬರೆದವರೂ ಇದ್ದಾರೆ.

ಒಂಬತ್ತು ವರುಷದ ಹಿಂದೆ 
ನಮ್ಮೂರ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯಲಿ 
ಹರುಷದಿಂ ಕೈಹಿಡಿದು 
ಬರೆಸುತ್ತ ಬಂದವರು ನೀವಲ್ಲವೆ!

ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳ ಅಂಗಳದಿ ವಿಹರಿಸಿ 
ಮೆಚ್ಚಿದವರು ಚುಚ್ಚಿದವರು ನೀವಲ್ಲವೆ!

ಬದುಕಿನ ಬೇಸಿಗೆಯ ಬಿರುಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯಲಿ 
ಬೆಳದಿಂಗಳ ತಂಪನ್ನು ಸವಿದವರು ನೀವಲ್ಲವೆ!

ಅಜ್ಞಾತ ಓದುಗರೆ,     
ನಿಮ್ಮ ಅಂತಃಕರಣದಿ ನಮ್ಮ ಮನವ ಕರಗಿಸಿ 
ಅಂಕಣದ ಬೆನ್ನೆಲುಬಾದವರು ನೀವಲ್ಲವೆ!

ಅದೃಶ್ಯ ವಾಚಕರೆ 
ಅಂಕಣವ ಟಂಕಣಿಸಲು ಜೀವದ್ರವವನ್ನಿತ್ತು 
ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳಿಗೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿಸೆಲೆಯಾದವರು ನೀವಲ್ಲವೆ!

-ಶ್ರೀ ತರಳಬಾಳು ಜಗದ್ಗುರು
ಡಾ|| ಶಿವಮೂರ್ತಿ ಶಿವಾಚಾರ್ಯ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳವರು
ಸಿರಿಗೆರೆ.

ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ 
ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳು ದಿ: 2.3.2017