ಶಾಲಾಕಾಲೇಜು ಅಧ್ಯಾಪಕರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಭವಿಷ್ಯ ಜೀವನವನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಮಹಾನ್ ಶಿಲ್ಪಿಗಳು, ಸಾರ್ವಜನಿಕ ರಂಗದಲ್ಲಿ ಹೆಸರು ಮಾಡಿದ ಅನೇಕ ಗಣ್ಯವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ತಮ್ಮ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯ ಆರಂಭದ ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ತಮಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿದ ಶಿಕ್ಷಕರನ್ನು ಕುರಿತಂತೆ ಕೆಲವಾರು ಸಿಹಿ/ಕಹಿ ಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದೆ. ಅಂತಹ ಪ್ರಸಂಗಗಳು ಗಣ್ಯವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಜ್ಞಾತ ಶಿಕ್ಷಕರ ಕೊಡುಗೆ ಏನೆಂಬುದನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವುದಲ್ಲದೆ ಆ ಶಿಕ್ಷಕರೇನಾದರೂ ಪ್ರಸಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಾಗಿದ್ದರೆ ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವ ಚಾರಿತ್ರಿಕ ದಾಖಲೆಗಳಾಗಿಯೂ ಪರಿಣಮಿಸುತ್ತವೆ.

ಇಲ್ಲಿಗೆ ಸುಮಾರು ನೂರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಮೈಸೂರು ಮಹಾರಾಜ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಪಾಠಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಿರಿಯ ತಲೆಮಾರಿನ ಕೆಲವರು ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಕಳೆದ ಬಾರಿಯ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಆಧಾರಗ್ರಂಥ ಕರ್ನಾಟಕದ ಉಚ್ಚನ್ಯಾಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಅಡ್ವೊಕೇಟ್ ಜನರಲ್ ಆಗಿದ್ದ ಜಿ. ಚನ್ನಪ್ಪನವರ ಅಪ್ರಕಟಿತ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಆಗಿನ ಕಾಲದ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪ್ರೊಫೆಸರುಗಳಾದ  J.C. Rollo ಮತ್ತು  Albert Mackintosh ಮೊದಲಾದ ಇಂಗ್ಲೆಂಡ್ ಮೂಲದ ಅಜ್ಞಾತ ಶಿಕ್ಷಕರ ಪರಿಚಯವೂ ಇದೆ, ಪ್ರಸಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಾದ "ಕನ್ನಡದ ಕಣ್ವ" ಬಿ.ಎಂ. ಶ್ರೀಕಂಠಯ್ಯನವರು, ಭಾರತದ 2ನೆಯ ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿ ಡಾ| ಸರ್ವಪಲ್ಲಿ ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಮೊದಲಾದವರ ಶಿಕ್ಷಕ ವೃತ್ತಿಜೀವನದ ಹಿರಿಮೆಯೂ ಇದೆ.

ನಮ್ಮ ಮಠದ ಶಿಷ್ಯಪ್ರಮುಖರಾಗಿದ್ದ ಜಿ.ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರು ಚಿತ್ರದುರ್ಗದ ಹೊಳಲ್ಕೆರೆ ತಾ| ದೊಗ್ಗನಾಳು ಗ್ರಾಮದವರು, ಖ್ಯಾತ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾಗಿದ್ದ ಡಿ.ಎಂ. ನಂಜುಂಡಪ್ಪನವರ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನವರು. ಇವರ ಧರ್ಮಪತ್ನಿ ಶ್ರೀಮತಿ ಪಾರ್ವತಮ್ಮ ಮೈಸೂರು ಮಹಾರಾಜರ ಆಪ್ತಸಹಾಯಕರಾಗಿದ್ದ ಗುರಿಕಾರ್ ಬಸವಲಿಂಗಪ್ಪನವರ ಮೊಮ್ಮೊಗಳು, ಮಾವಂದಿರು ಅಮಲ್ದಾರ್ ಬಿ. ಲಿಂಗಯ್ಯನವರು. ಇವರು ಅಂದಿನ ಮಹಾರಾಜರ ಆಳ್ವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂದುಳಿದ ವರ್ಗಗಳ ಪರವಾಗಿ ನಿಂತು ಸಿಂಹಗರ್ಜನೆ ಮಾಡಿ Miller Committee ರಚನೆಯಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಎಂ. ಬಸವಯ್ಯನವರ ಸಹೋದರರು. ಇಂಥವರ ಬಂಧುಗಳಾದ ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರು ಮೈಸೂರು ಮಹಾರಾಜ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದಾಗ (1919-22) ಅವರಿಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರ ಬೋಧನಾ ಕ್ರಮ ಕುರಿತು ತಮ್ಮ ಆತ್ಮಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ನೀಡಿರುವ ವಿವರಣೆ ತುಂಬಾ ಆಕರ್ಷಕವೂ ಚರಿತ್ರಾರ್ಹವೂ ಆಗಿದೆ:

ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ವ್ಯಾಕರಣ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ J.C.Rollo ರವರು ಕನ್ನಡದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇಂಗ್ಲೀಷಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ತಿದ್ದಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ: "Never begin a sentence with the word "So". Never use "Suppose if" because both mean the same thing. Never use "more full" or "less full" etc. as full is complete in itself and there cannot be any less full or more full !” ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಇಂಗ್ಲೀಷಿನಲ್ಲಿ ಬರೆದುಕೊಂಡು ಬಂದ ನೋಟ್ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪ್ರೊ. ರೋಲೋ ಅವರು ಮನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ತಿದ್ದಿ ತರುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಹೆಸರುಗಳನ್ನು ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿ ಹಂಗಿಸದೆ ಹಾಳೆಗಳನ್ನು ಮಡಿಸಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸಿ ವಿವರಣೆ ನೀಡಿ ನಂತರ ಎಲ್ಲ ನೋಟ್ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಕಲಸು ಮಾಡಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ವಿತರಣೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಇಂಗ್ಲೀಷಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೆ ಇಂತಹ ತಪ್ಪು ಗಳಾಗುವುದು ಸಹಜ. ಯಾವುದೇ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಅಥವಾ ಬರೆಯುವಾಗ ಆ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿಯೇ ಚಿಂತನೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಬನಾರಸ್ ಹಿಂದೂ ಯೂನಿವರ್ಸಿಟಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ Ph.D  ಮಹಾಪ್ರಬಂಧದ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರಾಗಿದ್ದ ಇಂಗ್ಲೆಂಡಿನಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಪದ್ಮಾ ಮಿಶ್ರಾ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.

ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪಾಠ ಮಾಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಎಂದರೆ ಬಿ.ಎಂ. ಶ್ರೀಕಂಠಯ್ಯನವರು. ಇವರು tip top ಆಗಿ ಸೂಟ್ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಮೈಸೂರು ಪೇಟ ಧರಿಸಿ ತರಗತಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. "ಯಾವ ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೂ ಇವರು ಪಾಠ ಹೇಳುವ ವಿಧಾನ ಅವರದೇ ಆದ ಒಂದು ಶೈಲಿ. ಅದರಲ್ಲಿಯೂ Shakespeare ನಾಟಕಗಳ ಪಾಠ ಹೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಇವರು ಎತ್ತಿದ ಕೈ. ಒಂದು ಗಂಟೆ ಪಾಠ ಮಾಡಿದರೆ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗುಂಡುಸೂಜಿ ಬಿದ್ದರೂ ಕೇಳುವಷ್ಟು ನಿಶ್ಯಬ್ದವಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಅಷ್ಟು ಸ್ವಾರಸ್ಯವಾಗಿ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರು. ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದರೂ ಅವರು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಆದ ಕಾರಣ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಒಂದಕ್ಷರ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವಂತೆ!

ಕನ್ನಡ ಪಂಡಿತರಾದ ಕಾನಕಾನಹಳ್ಳಿ ವರದಾಚಾರ್ಯರು Asst Professor ಆದ ಕೃಷ್ಣಪ್ಪನವರಿಗಿಂತ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. "ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕನ್ನಡ ಪಂಡಿತರು ತರಗತಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ತರಗತಿ ಖಾಲಿ ಎನ್ನುವ ಆಕ್ಷೇಪಕ್ಕೆ ಇವರು ಹೊರತಾಗಿದ್ದರು. ಇವರು ಕ್ಲಾಸ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೆ ಕ್ಲಾಸಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಲ್ಲದೆ ಕೆಲವು ವೇಳೆ ಬೇರೆ ತರಗತಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೂ ಬಂದು ಕುಳಿತು ಪಾಠ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಇವರು ತುಂಬಾ ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾದ ಪಂಡಿತರು. ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಗಲಾಟೆ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಷ್ಟು ಸ್ವಾರಸ್ಯವಾಗಿ ಪಾಠಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರು.

ಡಾ| ಸರ್ವಪಲ್ಲಿ ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರು ಮಹಾರಾಜ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ 1918-22ರ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿದ್ದರು. ಅವರು ರಾಷ್ಟ್ರಪತಿಗಳಾದ ಮೇಲೆ ನಾವು ಇದೇ ಕಾಲೇಜಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಾಗಿದ್ದೆವು. ಮೈಸೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಘಟಿಕೋತ್ಸವದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಾನಸಗಂಗೋತ್ರಿಯ ಹೊರ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ಅವರ ಭಾಷಣವನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಕೇಳುವ ಸದವಕಾಶ ನಮಗೆ ಲಭಿಸಿತ್ತು. ಅವರು ಪ್ರಾಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿ ಪಾಠಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ವಿಧಾನವನ್ನು ಅವರ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಜಿ. ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಟುವಂತೆ ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರು ತರಗತಿಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ 5 ನಿಮಿಷವಾದರೂ ಲೋಕಾಭಿರಾಮವಾಗಿ ಹುಡುಗರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಹೆಸರು ಹಿಡಿದು ಕರೆದು ಕುಚೇಷ್ಟೆ ಸಹ ಮಾಡಿ "ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ನಗುವಿನಲ್ಲಿ ಕೆಡವಿ" ಪಾಠ ಆರಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ನಂತರ ಅರ್ಧ ಗಂಟೆ ಸೊಗಸಾದ ಇಂಗ್ಲೀಷಿನಲ್ಲಿ ಪಾಠ ಹೇಳಿ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಗರನ್ನು ಆ ವಿಷಯವಾಗಿ ಪ್ರಶ್ನಿಸಿ ನೋಟ್ಸ್ ಸಹ ಬರೆಸುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಮದ್ರಾಸಿನಿಂದ ಮೈಸೂರಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅವರು ಬರೆದ "Philosophy of Ravindranath Tagore" ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕ ಮೈಸೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಿಂದ ಪ್ರಕಟಗೊಂಡಿತು. ಅದನ್ನು ಓದಿದ ಠಾಗೂರ್ ಅವರು  "I did not know that there was so much philosophy in my works!" ಎಂದು ಉದ್ಗರಿಸಿದರಂತೆ!

ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಪೂರೈಸುವವರೆಗೂ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಭಾಗವಹಿಸಬಾರದು; ಇದರಿಂದ ವಿದ್ಯಾರ್ಜನೆ ಕುಂಠಿತವಾಗಿ ದೇಶಕ್ಕೆ ಹಾನಿಯುಂಟಾಗುತ್ತದೆಯೆಂದು ಪ್ರೊ. ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ತಿಳಿಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಒಮ್ಮೆ ಅವರು ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ ಕಿವಿಮಾತು; "Ravindranath Tagore earned knighthood and he sacrificed it, Mothilal Nehru earned lakhs of Rupees and had lucrative practice at the Bar - he sacrificed it. What have you to sacrifice? You have not even got a degree to sacrifice. Hence, you earn something before you decide to sacrifice it".

ಮೈಸೂರು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ನೂತನ ಉಪಕುಲಪತಿಗಳಾಗಿ ಬಂಗಾಳದ ಬ್ರಿಜೇಂದ್ರನಾಥ್ ಸೀಲರು ನೇಮಕಗೊಂಡರು. ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಾರಾಜ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಉಪನ್ಯಾಸ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗಾಗಿಯೇ ಏರ್ಪಾಡಾಗಿತ್ತು. ಅವರು ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮೇಧಾವಿ. "Ultimate Values"  ಎಂಬ ವಿಷಯ ಕುರಿತು ಬಹಳ ಹೊತ್ತು ಉಪನ್ಯಾಸ ಮಾಡಿದರು. ಅಂತಿಮ ಬಿ.ಎ. ಓದುತ್ತಿದ್ದ ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರು ಮತ್ತು ಅವರ ಸ್ನೇಹಿತರು ತುಂಬಾ ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಕೇಳಿದರು. ಮಾರನೆಯ ದಿನ ತರಗತಿಗೆ ಬಂದೊಡನೆಯೇ ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರು "ಯಾರ್ಯಾರು ಉಪನ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದಿರಿ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದರು. ಯಾರೂ ಉತ್ತರಿಸಲಿಲ್ಲ. ಏನು ತಿಳಿಯಿತು? ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಏನು ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯದೆ ಒಬ್ಬರ ಮುಖವನ್ನು ಒಬ್ಬರು ನೋಡಿದರು. ಪೆಚ್ಚು ಮೋರೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿದ್ದ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಪ್ರೊ. ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರು “ನೀವು ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಸಂಕೋಚ ಪಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಉಪನ್ಯಾಸ ಕೇಳಲು ಬಂದಿದ್ದ ಇತಿಹಾಸದ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಆದ ರಾಧಾಕುಮಾರ್ ಮುಖರ್ಜಿಯವರಿಗೂ ಇದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾಕಿದ್ದೆ. ಶ್ರೀರಾಮನ ಮುಂದೆ ಆಂಜನೇಯನಂತೆ ಕೈಮುಗಿದು ಕುಳಿತು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದ ಅವರಿಗೆ ಏನೂ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲವಂತೆ. “But there must be some philosophy in it" ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಾನೂ ಅವರ ಬಳಿಯಲ್ಲಿದ್ದೆ. ನನಗೂ ಏನೂ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ!" ಎಂದಾಗ ಇಡೀ ತರಗತಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ನಗೆಗಡಲಲ್ಲಿ ತೇಲಿದರಂತೆ.

1922ರಲ್ಲಿ ಕಲ್ಕತ್ತಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಉಪಕುಲಪತಿಗಳಾಗಿದ್ದ ಸರ್ ಆಶುತೋಷ್ ಮುಖರ್ಜಿಯವರು ಡಾ| ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರನ್ನು ಅಲ್ಲಿನ "Philosophy Chair" ಗೆ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಆಗಿ ನೇಮಕ ಮಾಡಿದರು. ಆಗ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸಭೆ ಸೇರಿ ಅವರಿಗೆ ಒಂದು ಸತ್ಕಾರ ಕೂಟವನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಬೇಕೆಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿತು. ಅದು ಅಸಹಕಾರ ಚಳುವಳಿ ಕಾಲ. ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಮುಂದಾಳತ್ವದಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾದ ಈ ಚಳುವಳಿಯಿಂದ ಇಡೀ ಭಾರತವೇ ಅಲ್ಲೋಲ ಕಲ್ಲೋಲವಾಗಿದ್ದಿತು. ಇಂತಹ ವಿಷಮ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರು ಕಲ್ಕತ್ತಾಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ಬೇಡವೆಂದು ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರ ಹತ್ತಿರದ ಹಳ್ಳಿಯ (ರಾಮಗಿರಿ) ಆತ್ಮೀಯ ಸ್ನೇಹಿತನಾದ ಮಹಮದ್ ಆಲಿಯುಲ್ಲಾ ತುಂಬಾ ವಿರೋಧಿಸಿದನಂತೆ. ಆದರೂ ಸತ್ಕಾರ ಕೂಟ ಏರ್ಪಡಿಸಲೇಬೇಕೆಂದು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿವೃಂದ ಬಹುಮತದಿಂದ ತೀರ್ಮಾನಿಸಿತು. ಈ ವಿಷಯ ತಿಳಿದ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ರವರು "ಒಬ್ಬರಾದರೂ ವಿರೋಧಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಅದು ನನಗೆ ಸಮ್ಮತವಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಹೇಳಿ ನಿರಾಕರಿಸಿದರಂತೆ! ಆ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯ ವಿರೋಧವಾದರೂ ಅವರ ಮೇಲಿನ ಅಗೌರವದಿಂದಲ್ಲ, ಅವರ ಸುರಕ್ಷತೆಯ ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಅಲ್ಲವೇ? ಎಂದು ಅವರ ಈ ನಿಲುವನ್ನು ವಿಧೇಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರು ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡಲು ಹೋಗಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಇನ್ನೊಂದು ವಿಧದಲ್ಲಿ ಸತ್ಕಾರ ನಡೆಯಿತು ಎಂದು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕಾಲೇಜಿನ ಅನೇಕ ತರಗತಿಯ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಅವರ ಜೊತೆಗೆ ಫೋಟೋ ತೆಗೆಸಿಕೊಂಡರಂತೆ. ತಮ್ಮ ಮೂವರು ಗೆಳೆಯರು ಸೇರಿ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ತೆಗೆಸಿಕೊಂಡ ಭಾವಚಿತ್ರ ಈಗಲೂ ತಮ್ಮ ಹತ್ತಿರ ಇದೆಯೆಂದು ಚೆನ್ನಪ್ಪನವರು ಬಹಳ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ರಾಧಾಕೃಷ್ಣನ್ ಅವರನ್ನು ರಾತ್ರಿ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಬೀಳ್ಕೊಡಲು ಕಾಲೇಜಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಸೇರಿದರು. ಅವರಿಗಾಗಿ ಬಂದ ಕುದುರೆ ಗಾಡಿಯ ಕುದುರೆಯನ್ನು ಬಿಚ್ಚಿ ಸ್ವತಃ ಹುಡುಗರೇ ಸೇರಿ Coach ನ್ನು ಎಳೆದುಕೊಂಡು ಜಯಘೋಷದೊಂದಿಗೆ ರೈಲ್ವೆ ಸ್ಟೇಷನ್ನಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದರು. ರೈಲುಗಾಡಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತೊಡನೆಯೇ ನೂರಾರು ಹೂವಿನ ಮಾಲೆಗಳು ಅವರ ಕೊರಳನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಿದವು. ಅನೇಕ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಅವರಿಗೆ ದೀರ್ಘದಂಡ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡಿ ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸಿ ಕಲ್ಕತ್ತಾಕ್ಕೆ ಬೀಳ್ಕೊಟ್ಟರು!

-ಶ್ರೀ ತರಳಬಾಳು ಜಗದ್ಗುರು
ಡಾ|| ಶಿವಮೂರ್ತಿ ಶಿವಾಚಾರ್ಯ ಮಹಾಸ್ವಾಮಿಗಳವರು
ಸಿರಿಗೆರೆ.

ವಿಜಯ ಕರ್ನಾಟಕ 
ಬಿಸಿಲು ಬೆಳದಿಂಗಳು ದಿ: 21.12.2017